Magie in Iran 

Greet Jacobs

 De Davidsfonds Cultuurreis naar Iran had plaats van 3 tot 13 mei 2018. Reisleider Paul De Vos, diplomaat op rust en onder meer 4 jaar actief in Teheran, nodigde ons reisgezelschap, een twintigtal personen, uit om onze reiservaringen via de kunst van het dichten te benaderen. Immers, is Perzië niet het land van poëzie? Ik ging graag op deze uitdaging in en las mijn gedicht voor op onze laatste avond.

Iran, Kashan, Teheran, Isfahan
waar komen die romantische namen vandaan? 
 
De roos en de nachtegaal
gaan met onze dromen aan de haal
 
Giechelende meisjes uit Abyaneh in kleurrijke klederdracht
zwieren door onze geesten in de rumoerige nacht 
 
Rivieren zonder water, bogen van zingende bruggen
zijn het eeuwenoude decor voor vriendelijke zwarte ruggen 
 
Isfahan heet ons welkom in theehuizen zonder alcohol of wijn
maar met hemelse dough, witter dan hun rozen, als was het ambrozijn 
 
Als dorstige nomaden belanden we in een karavanserai voor thee 
kamelen met hun kleintjes nemen onze nieuwsgierige blikken mee 
 
Op weg naar Yazd trotseren we zandstormen en pottenbakkerijen
en worden alweer verblijd met een charmehotel en Iraanse lekkernijen
 
Zoete geuren en kleuren van paradijstuinen en Zoroaster die lacht 
Verwondering om waterqanats, traditie en Zurkhaneh huizen van kracht ... 
 
Bij Darius de Grote in het Apadana van de glimlachende stad Persepolis beleefden we een onvergetelijk mooie audiëntie
We vlijden ons neer op granaatappelrode, saffraangele of indigoblauwe tapijten van Perzische nomaden zonder pretentie
 
Shiraz waar Saadi en Hafez in de ziel van elke Iraniër voortleven
zal voor altijd met onze Perzische reisherinneringen zijn verweven
 
En wie legde alles uit met veel enthousiasme? ’t is de onvermoeibare Hossein
Waarlijk deze uitzonderlijke man moet de allerbeste gids van heel Iran zijn!
 
Nu rest me nog alleen onze onevenaarbare Paul te vernoemen
waarvan we de wijsheid, de kennis en humor graag roemen.
 

Met heel veel dank aan onze gidsen en medereizigers voor het aangenaam gezelschap.

Shiraz, 12 mei 2018

 Korte verduidelijking

• -        Abyaneh: zeer oud bergdorpje waar de cultuur en tradities van taal en kledij nog zeer aanwezig zijn
  
• -        Rivieren zonder water: droge rivierbedding, een dam regelt het waterverloop
  
• -        Bogen van zingende bruggen: mensen ziiten onder de bruggen (33 bogen) en soms wordt er gezongen
  
• -        Vriendelijke zwarte ruggen: verwijzing naar de boerka’s van de vrouwen
  
• -        Dough (ook: Doogh, Dugh): yoghurtdrank met munt, rozenblaadjes, zwarte peper, zout, bruiswater, ijsklontjes
  
• -        Karavanserai: overnachtingsplek voor karavanen
  
• -        Op weg naar Yazd: woestijnstad, tijdens onze busreis in een zandstorm
  
• -        Zoroaster: Iraanse profeet voor de goede God, het geloof betreft het denken, het zeggen en het doen van het Goede, 1400 - 1200 voorChristus
  
• -        Waterqanats: ondergronds aquaduct, grondwater uit de bergen wordt naar lagergelegen gebieden gebracht
  
• -        Zurkhaneh: ‘Huis van de Kracht’, klassieke vorm van Iraanse gymnastiek, ook de naam van het gebouw waar de oefeningen plaatsvinden
  
• -        Apadana: grote hal met zuilen, bekendste voorbeelden in Persepolis en in het paleis in Susa
  
• -        Persepolis: Oud-Griekse naam voor Parsa, ‘Stad van de Perzen’, ook resten van de oudheden te vinden in het Louvre (Parijs), British Museum (Londen) en Brussel (Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis)
  
• -        Tapijten: de vrouwen weven de complexe motieven, de mannen de meer eenvoudige.
  
• -        Shiraz: één van de oudste handelssteden van Iran, 1,5 miljoen inwoners, ‘de stad van rozen en nachtegalen’
  
• -        Saadi: reiziger en dichter, 13de eeuw, ‘Goelistan’, De rozentuin, Nederlandse vertaling in 1997
  
• -        Hafez: hofdichter, 14de eeuw
  
• -        Hossein: onze lokale gids, uiterst innemend en een erudiet man, leraar Russisch die als bijverdienste gidst